-
1 εμβαινω
(fut. ἐμβήσομαι, aor. 2 ἐνέβην, pf. ἐμβέβηκα, pf. 2 ἐμβέβαα; к 9-11 aor. 2 ἐνέβησα)1) входить, вступать(γῆς ὅρων Soph.; ἄξενον στέγην Eur.)
2) входить, погружаться(εἰς ποταμόν Plat. и τῷ ποταμῷ Heracl. ap. Arst.)
3) всходить, садиться(νηΐ и ἐν νηΐ Hom.; ἐς νέας Her. и εἰς ναῦς Lys., Plat.; τὸν λέμβον Polyb.; εἰς τὸ πλοῖον - v. l. τὸ πλοῖον Plut.)
ἵπποισιν καὴ ἅρμασιν ἐμβεβαώς Hom. — стоя на запряженной колеснице:κατά τι ἐμβεβαώς Hom. — прикрепленный к чему-л.4) садиться на корабль(ποῖ ποτ΄ ἐ. με χρή; Eur.; ταχέως ἔμβαινε Arph.)
5) идти дальше или вперед, продвигаться(ἔμβητον ὅττι τάχιστα Hom.; ἔμβα, χώρει Arph.)
6) перен. входить, тж. начинать, пускаться(εἴς τι, реже τινί Plat.)
εἰς τέν θάλασσαν ἐ. Lys. — отправляться в морское плавание;εἰς τὸν κίνδυνον ἐ. Xen. — бросаться в опасность;ἐν αὐτοῖς τοῖς δεινοῖς καὴ φοβεροῖς ἐμβεβηκώς Dem. — подвергшись тем же страшным опасностям;εἴς τινα σκέψιν ἱκανέν ἐμβεβηκέναι Plat. — заняться рассмотрением одного важного вопроса;ἐμβῆναι εἰς τέν ἁρμονίαν καὴ εἰς τὸν ῥυθμόν Plat. — пуститься в пляс под музыку7) ступать, ходить(ἴχνεσι πατρός Pind.; ἁλουργέσιν Aesch.)
8) наступать ногой, попирать(ἐλάφῳ Hom.; перен. Περσῶν γενεᾷ Aesch.; δυστυχοῦντι Men.)
9) вводить на корабль, грузить(μῆλα Hom. - in tmesi)
10) сажать(τινὰ δίφρον Eur.)
11) ввергать, повергать(τινά ἐς φροντίδα Her.)
-
2 ξυγκαταβαινω
(fut. συγκαταβήσομαι, aor. 2 συγκατέβην)1) вместе идти вниз, спускаться(ἐς τὸν Πειραιᾶ Thuc.; ἀπὸ τοῦ λόφου Plut.)
πτέρυγί τινος συγκαταβῆναι Eur. — укрыться под чьё-л. крыло2) идти вместе NT.Ζεὺς Μοῖρά τε συγκατεβα Aesch. — Зевс и Судьба сопутствуют друг другу, т.е. действуют заодно
3) сходиться, согласовываться, совпадать(ταῖς ἡλικίαις Arst.)
4) соглашатьсяσ. εἰς φόρους καὴ συνθήκας Polyb. — соглашаться на уплату дани и на заключение договора;
σ. εἰς πᾶν Polyb. — идти на все условия5) решаться, отваживаться(εἰς τὸν κίνδυνον Polyb.)
-
3 παριστημι
(fut. παραστήσω, aor. 1 παρέστησα, aor. 2 παρέστην, pf. παρέστηκα - Polyb. παρέστακα)1) устанавливать возле, ставить рядом, расставлять(τινα φυλάττειν τι Dem.; ἱππέας τοῖς κέρασι Polyb.)
παραστησάμενος ἱερεῖα Xen. — поставив (возле алтаря) своих жертвенных животных2) (только aor. 2, pf. и ppf.) становиться рядом, подходить(ἄγχι π. Hom.)
εἶπε παραστάς Hom. — подойдя, он сказал;παραστῆναι εἰς τέν γνώμην τινός Her. — примкнуть к чьему-л. мнению;εἷς τις τῶν παρεστηκότων NT. — один из стоявших рядом3) становиться на защиту, быть в помощь, помогать(Her., Trag., Dem.; Τρωσὴ παρεστάμεναι καὴ ἀμύνειν Hom.)
4) (тж. π. ἑαυτόν NT.) приходить, приближаться, являться(νῆες παρέστασαν Hom.; παραστῆναι Καίσαρι NT.)
τοὔνεκα δέ νῦν δεῦρο παρέστης ; Hom. — так ты для этого сюда явилась?;ὅ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος Plat. — вот это наше рассуждение;τοῦ παρεστῶτος θέρους Soph. — этим летом;τὰ παρεστῶτα Aesch. — нынешние обстоятельства;πρὸς τὸ παρεστός Arph. — в настоящее время, теперь5) представлять, выставлять(κτήνη NT.)
π. ἀνθρώπους Ἀρτέμιδι Luc. — приносить Артемиде человеческие жертвы;παραστήσασθαι (μάρτυρας) Isocr., Dem. — выставить от себя свидетелей;ταῦτα ἐγὼ πολλοῖς τεκμηρίοις παραστήσω Lys. — в пользу этого я представлю много доказательств;παραστήσασθαί τινα εἰς κρίσιν Plat. — поставить кого-л. перед судом6) передавать, отдавать(τινί τινα NT.)
7) med. заставлять, принуждать(τινα ἀέκοντα Her.; τινα βίᾳ Soph.)
ταραστήσασθαί τινα εἰς χαλεπέν φορὰν δασμοῦ Plat. — заставить кого-л. платить тяжелую дань8) тж. med.-pass. подчиняться, покоряться, сдаватьсяπαραστῆναι τῷ πολέμῳ Dem. — проиграть войну9) med. принуждать к сдаче, одолевать, покорять(τινα Her.; πόλιν Thuc.)
10) med. склонять, побуждать, убеждать(τινα Dem., Thuc.)
11) приключаться, случаться12) внушать(ἐλπίδας Dem.; θάρσος Polyb.)
13) med. ( о мысли) возникать, приходить в голову(τινι Plat.)
δόξα μοι παρεστάθη Soph. — у меня явилась мысль;παρίσταταί μοι Plat. — мне представляется (кажется);ἐκ τοῦ παρισταμένου λέγειν Plut. — говорить экспромтом;τὸ παριστάμενον ἐλευθέρως λέγειν Luc. — свободно высказывать все, что ни придет в голову;τὸ μάλιστα παραστὰν εἶναί μοι δίκαιον Luc. — то, что кажется мне теперь наиболее правильным14) med. собираться (с духом), готовиться(πρὸς τὸν κίνδυνον Diod.; εἰς τοιαύτην ὁρμήν Polyb.; πρὸς τέν ἀπολογίαν Plut.)
15) med. сбиватьсяπαρεστηκέναι τῶν φρενῶν Polyb. — сойти с ума;
παρεστὼς τῇ διανοίᾳ Polyb. — сумасшедший16) сопоставлять, сравнивать(τινί τι Isocr.)
17) делать пригодным, улучшать(τὸν οἶνον Plut.)
-
4 συγκαταβαινω
(fut. συγκαταβήσομαι, aor. 2 συγκατέβην)1) вместе идти вниз, спускаться(ἐς τὸν Πειραιᾶ Thuc.; ἀπὸ τοῦ λόφου Plut.)
πτέρυγί τινος συγκαταβῆναι Eur. — укрыться под чьё-л. крыло2) идти вместе NT.Ζεὺς Μοῖρά τε συγκατεβα Aesch. — Зевс и Судьба сопутствуют друг другу, т.е. действуют заодно
3) сходиться, согласовываться, совпадать(ταῖς ἡλικίαις Arst.)
4) соглашатьсяσ. εἰς φόρους καὴ συνθήκας Polyb. — соглашаться на уплату дани и на заключение договора;
σ. εἰς πᾶν Polyb. — идти на все условия5) решаться, отваживаться(εἰς τὸν κίνδυνον Polyb.)
-
5 ακατασχετως
-
6 ασπαζομαι
1) приветливо встречать, радушно приветствовать(ἔπεσσι μειλιχίοισι Hom.; φωνᾷ τινα Pind.; τινα πρεσβυτικῶς Plut.)
ἀ. τῷ στόματι Plut. — встречать поцелуями;τέν συμφορὰν ἀσπάζομαι Eur. — я рад этой случайности;ἀσπάζομαι ὁτιέ ἥκετε Arph. — я рад, что вы пришли2) прощаться, приветствовать на прощание(τέν ταλαίπωρον πόλιν Eur.)
τὰ ὕστατα ἀσπάσασθαί τινα Lys. — проститься в последний раз с кем-л.3) быть преданным, питать пристрастие, любить(τινα Plat.; σοφίαν Xen.; δόξαν καὴ πλοῦτον Sext.)
ἀ. τὰ ψευδῆ ἴχνη Xen. — упорно идти по ложному следу;ἀ. τὸν κίνδυνον Plut. — рваться в бой -
7 διακειμαι
1) находиться в (каком-л.) положении или состоянии(σῶμα μοχθηρῶς διακείμενον Plat.; εὖ ἢ κακῶς Arst.; κακῶς ὑπὸ τραυμάτων διακείμενος Plut.)
ὁρᾶτε ὡς διακεῖμαι ὑπὸ τῆς νόσου Thuc. — вы видите, в каком я состоянии из-за болезни;οὔπω διακέοιντο οἱ Λακεδαιμόνιοι ὥσπερ τοὺς Ἀθηναίους διέθεσαν Xen. — (они думали, что) лакедемоняне еще не находятся в таком положении, в какое они (сами некогда) поставили афинян;ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται Xen. — (так) для вас будет лучше2) быть расположенным или настроенным(εὖ τινι Isae.; χαλεπῶς πρός τινα Plat.; εὐθαρσῶς πρὸς τὸν κίνδυνον Plut.)
ἐπιφθόνως δ. τινι Thuc. — внушать кому-л. чувство зависти;ὑπόπτως δ. τινι Thuc. — возбуждать в ком-л. подозрение;φιλικῶς δ. πρός τινα Arst. — дружелюбно относиться к кому-л.3) быть установленным(ὥς οἱ διέκειτο Hes.)
ἐπὴ διακειμένοισι Her. — на (заранее) определенных условиях -
8 διεκφευγω
-
9 διολλυμι
(fut. διολέσω - атт. διολῶ, aor. διώλεσα, pf. διολώλεκα)1) губить, уничтожать(τινά Soph.; τι Plat.; τινὰ διολλύμενον σῶσαι Plut.)
ὑπὸ λιμοῦ δ. τινά Plut. — уморить кого-л. голодом;med.-pass. (pf. διόλωλα) — гибнуть, пропадать (οἶκος ἐμὸς διόλωλε Hom.; γομφοδέτῳ δόρει Aesch.; ἀνδρὸς ἔκ τινος Soph.):διόλλυνται τὸν κίνδυνον ὑφορώμενοι Thuc. — они до смерти боятся предстоящей опасности2) совращать, осквернять3) забыватьταῦτα καλῶς ἐγὼ εἰδὼς διώλεσα Soph. — я отлично знал это, но забыл
-
10 εκπριαμαι
(только inf. aor. 2 ἐκπρίασθαι)1) покупать(τι παρά τινος Isocr.)
2) откупатьсяτὸν κίνδυνον {. τινι Lys. — откупиться чем-л. от угрожающего судебного процесса
3) подкупать(τοὺς κατηγόρους Lys.)
-
11 καταδειδω
(только aor.: κατέδεισα, inf. καταδεῖσαι, part. καταδείσας) (у)бояться, (ис)пугаться(τὸν κίνδυνον Thuc., Plut.; τινα Dem.; τοιοῦτον ἰδὼν τέρας, οὐ κατέδεισα Arph.)
-
12 ξυναιρω
эп. συναείρω (fut. συναρῶ, aor. συνῆρα; преимущ. med.)1) вместе или одновременно поднимать(ὕδωρ πολύ Arst.)
συναίρεσθαι δόρυ Eur. — поднимать и свое копье, т.е. оказывать военную помощь;τῶν σκελῶν συνᾳράμενος ἀνέτρεφεν αὐτόν Plut. — подняв за ноги, он опрокинул его2) общими силами поднимать, помещать(τινὰ ἐπ΄ ἀπήνης Hom.)
3) выносить, вынимать(τοὺς πυροὺς ἐκ τῆς ἅλω Plut.)
4) соединять, связывать(ἵππους ἱμᾶσι Hom.)
συνάρασθαι εἰς τὸ αὐτό Xen. — объединиться в тесный союз5) med. одновременно брать на себя, принимать участие(συναίρεσθαί τινι τὸν κίνδυνον или τοῦ κινδύνου Thuc.)
φόνον τινὴ συναίρεσθαι Eur. — быть чьим-л. соучастником в убийстве6) med. вместе подниматься, совместно восставатьσυναίρεσθαί τινι Plut. — восставать вместе с кем-л.;
συναίρεσθαι ἐπί τινα Plut. — вместе восставать против кого-л.7) med. оказывать помощь, помогать, содействовать Dem.8) (тж. σ. λόγον) учинять расчет, рассчитываться, расплачиваться(μετὰ τῶν δούλων NT.)
-
13 παραστατικως
-
14 περινοεω
1) обдумывать, рассматривать(τὸν κίνδυνον Plut.)
2) задумывать, замышлять(πολλὰ καὴ μεγάλα τῇ γνώμῃ π. Plut.)
π. τὰ μεγάλα ταῖς ἐλπίσιν Plut. — лелеять великие замыслы -
15 συναιρω
эп. συναείρω (fut. συναρῶ, aor. συνῆρα; преимущ. med.)1) вместе или одновременно поднимать(ὕδωρ πολύ Arst.)
συναίρεσθαι δόρυ Eur. — поднимать и свое копье, т.е. оказывать военную помощь;τῶν σκελῶν συνᾳράμενος ἀνέτρεφεν αὐτόν Plut. — подняв за ноги, он опрокинул его2) общими силами поднимать, помещать(τινὰ ἐπ΄ ἀπήνης Hom.)
3) выносить, вынимать(τοὺς πυροὺς ἐκ τῆς ἅλω Plut.)
4) соединять, связывать(ἵππους ἱμᾶσι Hom.)
συνάρασθαι εἰς τὸ αὐτό Xen. — объединиться в тесный союз5) med. одновременно брать на себя, принимать участие(συναίρεσθαί τινι τὸν κίνδυνον или τοῦ κινδύνου Thuc.)
φόνον τινὴ συναίρεσθαι Eur. — быть чьим-л. соучастником в убийстве6) med. вместе подниматься, совместно восставатьσυναίρεσθαί τινι Plut. — восставать вместе с кем-л.;
συναίρεσθαι ἐπί τινα Plut. — вместе восставать против кого-л.7) med. оказывать помощь, помогать, содействовать Dem.8) (тж. σ. λόγον) учинять расчет, рассчитываться, расплачиваться(μετὰ τῶν δούλων NT.)
-
16 συναναδεχομαι
совместно принимать на себяσ. τὸν κίνδυνον εὐψύχως Polyb. — храбро разделить опасность (с кем-л.)
-
17 υποδυνω
1) надевать внизκιθῶνας ὑ. τοῖσι εἵμασι Her. — надевать хитоны под верхнее платье
2) принимать на себяὑ. τὸν κίνδυνον — решаться на риск3) подходить снизуὑ. ὑπὸ τοὺς πίλους Her. — подлезать под войлочные шатры
-
18 καθορώ
(α) (* κατείδον) μετ. видеть; замечать;κατείδον τον κίνδυνον я увидел опасность -
19 φεύγω
(αόρ. έφυγα) 1. αμετ.1) бежать; убегать, удирать;φεύγω στα τέσσερα — бежать без оглядки;
2) уходить; уезжать;θα φύγω απ' αυτή τη δουλειά я уйду с этой работы; πρίν (να) φύγω перед уходом;φεύγω αλά γαλλικά — незаметно уйти; — уйти по-английски;
φεύγω με τρόπο — незаметно удалиться, скрыться;
φεύγω κρυφά — ускользнуть, уйти тайком;
όπου φύγει φύγει! спасайся, кто может!;φύγε (или φεύγ') απ' εδώ! вон отсюда!; φύγε απ' εμπρός μου! убирайся с глаз моих!; 3) перен. вырваться (о словах и т. п.); κοίταξε μη σού φύγει κανένας λόγος смотри не проговорись; 4) перен. бежать, пролетать (о времени); 2. μετ. избегать (чего-л.); избавляться (от чего-л.);φεύγω τον κίνδυνον — избежать опасности;
τό πεπρωμένον φυγείν αδύνατο от судьбы не уйдёшь -
20 αναρριπτεω
(только praes. и impf.) и ἀνα-ρρίπτω1) бросать вверх, подбрасывать(τὸν δίσκον εἰς τὸ ἄνω Luc.; τὸν κύβον Plut., Luc.)
ἀννερρίφθω κύβος Plut. (лат. jacta esto alea) — да будет брошен жребий2) выбрасывать, извергать(μύδρους Arst.)
ἥ κρήνη ἀναρρίπτει ὕδωρ Arst. — вода из источника бьет ключом3) вздымать(κόνιν Arst.)
ἀ. ἅλα (πηδῷ) Hom. — грести изо всех сил4) отваживаться, решатьсяἀ. κίνδυνον Her., Thuc. — идти на опасность, рисковать собой;
ἐς ἅπαν τὸ ὑπάρχον ἀ. Thuc. — поставить на карту все;κίνδυνον ἀναρρῖψαι περί и ὑπέρ τινος Plut. — идти на риск, рисковать чем-л.;ἀ. μάχην Plut. — отважиться, решиться на сражение
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κίνδυνος — Γενική έννοια που υποδηλώνει την κατάσταση αβεβαιότητας ως προς την πορεία ορισμένων γεγονότων, η οποία σχετίζεται με την ανυπαρξία πρόβλεψης για την έκβασή τους και απόλυτου ελέγχου πάνω σε αυτά. Η έννοια του κ. συνδέεται με τη δυνατότητα… … Dictionary of Greek
υποτίθεμαι — ὑποτίθεμαι ΝΜΑ, και ενεργ. τ. ὑποτίθημι ΜΑ [τίθημι] νεοελλ. (γ εν. πρόσ. παθ. ενεστ.) υποτίθεται τίθεται ως προϋπόθεση ή θεωρείται πιθανό (α. «υποτίθεται ότι στο σκάνδαλο είναι αναμεμιγμένοι και υψηλά ιστάμενοι» β. «αφού ζει σε τέτοια πολυτέλεια … Dictionary of Greek
παρέλκω — ΝΑ [έλκω] 1. παρελκύω, σέρνω κάτι στην άκρη 2. (για χρόνο) α) επιμηκύνω, παρατείνω («τὰ κατὰ τὸν κίνδυνον παρέλκειν ὀλίγας ἡμέρας», Πολύβ.) β) αναβάλλω («μηδὲν παρέλκων» χωρίς αναβολή) 3. ναυτ. σέρνω, ρυμουλκώ από την ξηρά με πάρολκο και αντίθετα … Dictionary of Greek
μακρός — ά, ό (AM μακρός, ά, όν, ιων. θηλ. μακρή) 1. αυτός που έχει μεγάλο μήκος, μακρύς, επιμήκης (α. «μακροί δρόμοι» β. «οὕνεκ ἄρ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ», Ομ. Ιλ.) 2. αυτός που έχει μεγάλο ύψος, υψηλός (α. «μακρός στύλος» β. «γαῑα... ξυνή … Dictionary of Greek
επιλέγω — (AM ἐπιλέγω) 1. διαλέγω, εκλέγω, ξεχωρίζω (α. «επέλεξα τους καλύτερους» β. «Παῡλος ἐπιλεξάμενος Σίλαν ἐξῆλθε», ΚΔ) 2. παθ. επονομάζομαι, επικαλούμαι («Ἰησοῡς ὁ ἐπιλεγόμενος Χριστός») νεοελλ. λέω τον επίλογο αρχ. μσν. 1. λέω επί πλέον ή μετά από… … Dictionary of Greek
περινοώ — έω, ΜΑ [νοώ] 1. σκέπτομαι προσεκτικά, στοχάζομαι (α. «περινοῶν πάντα τὸν κίνδυνον», Πλούτ. β. «περινοοῡντί μοι τὰ σπουδαῑα», Τατιαν.) 2. συλλαμβάνω με τον νου, σχηματίζω μια άποψη («ἐν ἰδιωτικῇ λέξει μεγάλα περινοοῡντος», Ωριγ.) 3. εξαπατώ… … Dictionary of Greek
πρόκροσσος — ον, Α συν. στον πληθ. πρόκροσσοι, αι, α, και πρόκροσσοι, α 1. (ιδίως για πλοία) αυτοί που είναι παρατεταγμένοι κατά κανονικά διαστήματα, σε σειρές (α. «πρόκροσσαι ἐς πόντον ἐπί ὀκτώ» παρατεταγμένα [τα πλοία] με τις πρώρες προς το πέλαγος σε βάθος … Dictionary of Greek
бѣда — БѢД|А (640), Ы с. 1.Беда, бедствие, несчастье: Въ влънахъ житиискахъ ѥси. въ боури ли морьскѣи бѣдоу приѥмлеши. показаю ти с҃ноу мои. истиньна˫а пристанища. Изб 1076, 14; она же соуща въ такои бѣдѣ много мол˫астас˫а ст҃ыма страстотрьпьцема. СкБГ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
διεκφεύγω — (Α) [εκφεύγω] 1. ξεφεύγω μέσα από κάτι, διαφεύγω 2. (με αντικ. που δείχνει ότι υπάρχει ή επίκειται κίνδυνος) ξεφεύγω, ξεγλιστρώ («οὕτω δὲ τὸν κίνδυνον διεκφυγόντες», Πλούτ.) νεοελλ. (αναφορικά με τη νόηση) ξεπερνώ τη διανοητική ικανότητα κάποιου … Dictionary of Greek
επίφαση — η (AM ἐπίφασις) [επιφαίνω] 1. η εξωτερική όψη, η εμφάνιση, το εξωτερικό («ἐπίφασις βασιλικὴ καὶ δύναμις», Πολ.) 2. φρ. «κατ’ επίφαση( ιν)» φαινομενικά («κατὰ μὲν τὴν ἐπίφασιν ἐποίει τὸ παραπλήσιον, κατὰ δὲ τὴν ἀλήθειαν...», Πολ.) αρχ. 1. η… … Dictionary of Greek
προσμιγνύω — προσμείγνυμι και προσμίγνυμι ΝΜΑ, και προσμειγνύω Ν, και ιων. τ. προσμίσγω Α [μ(ε)ίγνυμι / μ(ε)ιγνύω] νεοελλ. 1. ανακατεύω κάτι προσθέτοντας σ αυτό και αλλά υλικά, αναμιγνύω 2. μτφ. νοθεύω αρχ. 1. ανακατεύω κάτι επιπροσθέτως 2. φέρνω κοντά, ενώνω … Dictionary of Greek